Social Return on Investment

Blog eerder gepubliceerd op de website van NEN in juli 2011

Dat de golf van duurzaamheid die over Nederland gaat uiteindelijk de hele samenleving gaat beïnvloeden is nu wel duidelijk. Begon het hele MVO-verhaal bij een groepje wereldverbeteraars, inmiddels zijn er grote groepen ondernemers, beleidsmakers, medewerkers, leuke mensen, slimme mensen, die ervan overtuigd zijn dat we niet langer moeten vasthouden aan de manier van zakendoen van rond de eeuwwisseling.

Ongelimiteerd graaien voorbij
Het ongelimiteerd graaien, nu jammer genoeg nog wel dagelijks gebruik bij veel dictators en in ontwikkelingslanden, is hier in West-Europa echt geen issue meer. Zelfs de bankinstellingen, met hun grote groep duur betaalde adviseurs, krijgen door dat de maatschappij het gewoon niet langer accepteert dat ze zo veel winst maken voor zo’n kleine groep mensen.

MVO door invloed op overheid en bedrijfsleven uit te oefenen
Na een proces waarin we in Nederland ons eerst gefocust hebben op het ‘Groene’ van ons zakendoen en later met de 3P’s ook aandacht gegeven hebben aan People en Profit, gaat er nu een wind waaien waarbij individuen en groepen zich realiseren dat ze ‘op hun eigen manier’ kunnen bijdragen aan een betere wereld. Ze doen dat niet door geld te geven of zich direct in te zetten, maar simpelweg door het uitoefenen van invloed op bedrijfsleven en overheid.

Rol overheid in verduurzamen maatschappij
De overheid (rijk en lokaal) komt er ook steeds meer achter dat ze een machtsfactor van belang is in het verduurzamen van onze maatschappij. De afgelopen jaren door het opleggen van bijvoorbeeld CO2-uitstootgrenzen, maar sinds een paar maanden ook door het invoeren van het fantastische begrip ‘Social Return On Investment’.

Social Return On Investment
Wat houdt dat nu weer in? Simpelweg gezegd eist de overheid van haar toeleveranciers dat een bepaald gedeelte van de omzet wordt ingezet om de maatschappij te ondersteunen. Een beetje vergelijkbaar met zo’n oude regeling dat x % van een bouwsom werd besteed aan kunst (was eigenlijk zo gek nog niet!), is het nu zo dat er veelal verwacht wordt dat een ondernemer zo’n 5 % van de aanneemsom omzet in arbeid door mensen die een achterstand hebben op de arbeidsmarkt. Het gaat dan in principe om iedereen die op de een of andere manier via het UWV aan een nieuwe baan geholpen moet worden.

Vooral nu gemeenten zelf de uitkeringen moeten gaan betalen hebben ze enorme haast om de ‘bakken’ met werkzoekenden zo snel mogelijk leeg te maken. Wajongers, WIA, langdurig werklozen, tijdelijk werklozen, schoolverlaters, ze moeten allemaal zo snel mogelijk aan de slag en het is aan het bedrijfsleven om dat even te regelen.

Nu kan het bedrijfsleven best veel, maar het is natuurlijk niet zo dat voor iedere opdracht opnieuw weer nieuwe medewerkers via het UWV kunnen worden aangetrokken. Nee, je neemt als bedrijf eenmaal mensen aan en daar ga je vervolgens mee aan de slag. Het is dan ook belangrijk dat bij de eisen die nu bij Social Return On Investment gesteld worden, vooral gekeken wordt naar het bedrijf in totaliteit. Hoeveel medewerkers met een achterstand zijn er in dienst? Dan weet je als inkoper tenminste dat je zakendoet met een bedrijf dat z’n verantwoordelijkheid durft te nemen.

Natuurlijk kan je denken dat de inzet van medewerkers die een steuntje in de rug kunnen gebruiken, is voorbehouden aan de groenvoorziening of sectoren waar aangepaste arbeid nodig is. Maar ook een ingenieursbureau kan meedoen door bijvoorbeeld schoolverlaters, herintreders of omscholers in dienst te nemen.

Bij een juiste interpretatie van Social Return On Investement kunnen de bedrijven met een goed MVO-beleid ook bij toekomstige aanbestedingen gesteund worden door de overheid.

Transparantie maakt ook in dit geval weer dat MVO erg leuk is.